Na tym diagramie prostokąt jest wyjątkowy, gdyż komórki prostokąta leżące w 1-szym wierszu mają wartości (3,8), a w trzecim (5,8) - czyli nie są takie same. Jeśli przełożemy więc wartości z 1-szego wiersza na 3-ci i odwrotnie (element [1,1] na [1,3], [3,1] na [1,1], [1,5] na [3,5] oraz [3,5] na [1,5]) wpłynie to na pozostałe elementy znajdujące się w 1-szym i 3-cim wierszu oraz w 1-szej i 5-tej kolumnie. Na 1-szy i 2-gi blok 3x3 ta zamiana akurat nie wpłynie.

Na tym diagramie w drugim wierszu komórki prostokąta mają wartości (4,5), a w czwartym też (4,5) - ten prostokąt nie jest wyjątkowy. Możemy więc bezkarnie przełożyć wartości z 2-giego wiersza na wiersz 4-ty (element [2,2] na [4,2], [4,2] na [2,2], [2,3] na [4,3] oraz [4,3] na [2,3]) i nie wpłynie to na pozostałe wartości tablicy sudoku. Podobnie będzie jeśli przełożymy wartości z 2-giej kolumny na 3-cią i odwrotnie.

Wariant 1. Na tym diagramie mamy trzy komórki wypełnione. Prostokąt będzie wyjątkowy jeśli w komórce [2,9] nie wystąpi wartość "9" czyli możemy ją usunąć z tej komórki.

Wariant 1. To także 1-szy wariant chociaż przypomina trochę martwy układ, ale nim nie jest. Jeśli komórka [3,4] przyjmie wartość "8" to komórka [3,2]="2", [1,2]="8" oraz [1,4]="2" i dany prostokąt nie będzie wyjątkowy - sprzeczne, możemy więc usunąć wartość "8" z komórki [3,4].

Wariant 2. Załóżmy, że w komórkach [2,1] oraz [3,1] nie wystąpi wartość "2", wówczas komórka [2,1] przyjmie wartość "1", a [3,1] wartość "7" i mamy sprzeczność (prostokąt nie jest wyjątkowy), także wartość "2" musi wystąpić w komórce [2,1] bądź [3,1], czyli można usunąć wartość "2" z wszystkich komórek, które leżą w tym samym sektorze co komórki [2,1] i [3,1] oprócz tych dwóch komórek. W naszym przypadku usuwamy wartość "2" z komórek: [1,1], [2,2] oraz [8,1].

Tu także mamy Wariant 2. Załóżmy, że w komórkach [3,1] oraz [3,8] nie wystąpi wartość "6", wówczas następujące komórki będą przyjmować wartości [3,8]="1", [3,1]="5, [2,1]="1" oraz [2,8]="5" (sprzeczność - prostokąt nie jest wyjątkowy), także wartość "6" musi wystąpić w komórce [3,1] bądź [3,8], czyli można usunąć wartość "6" z wszystkich komórek, które leżą w tym samym sektorze co komórki [3,1] i [3,8] oprócz tych dwóch komórek. W tym przypadku usuwamy wartość "6" z komórek: [3,2] oraz [3,3].

Wariant 3a. Aby dany prostokąt był wyjątkowy w komórkach [6,2] lub [6,3] musi wystąpić wartość "1" bądź "3". Te dwie komórki razem z komórką [6,1] tworzą jakby wirtualną parę o wartościach "1" i "3". Komórki te leżą w 6-tym wierszu oraz w bloku 3x3 o początku w punkcie [4,1] i końcu w punkcie [6,3], tak więc możemy usunąć wartość "1" i "3" z tych sektorów oprócz komórek [6,1], [6,2] oraz [6,3].

Załóżmy, zę w tym samym sektorze co komórki [6,1], [6,2] i [6,3] inna komórka przyjmie wartość "1" (np. komórka [4,3]) wówczas komórka [6,1] przyjmie wartość "3" tak więc w komórkach [6,2] oraz [6,3] nie będą mogły wystąpić te wartości. Komórki te przyjmą wartości [6,2]="5" i [6,3]="2" (sprzeczność - prostokąt nie jest wyjątkowy). Zakładając podobnie, że komórka [4,3] przyjmuje wartość "3" wówczas komórka [6,1] przyjmie wartość "1", więc tak jak w poprzednim przypadku komórki [6,2] oraz [6,3] nie będą mogły przyjąć wartości "1" oraz "3" a przyjmą wartości "5" oraz "2" (prostokąt też nie jest wyjątkowy). Wystąpienie wartości "1" bądź "3" w innej komórce niż [6,1], [6,2] oraz [6,3] leżącej w tym samym sektorze prowadzi do niewyjątkowości układu.

Wariant 3b. Podobnie jak na poprzednim diagramie, aby prostokąt był wyjątkowy w komórce [4,8] badź [6,8] musi wystąpić conajmniej jedna z wartości "4", "6" badź "9". Te dwie komórki razem z komórkami [1,8] oraz [2,8] tworzą wirtualną trójkę dla wartości "4", "6" i "9". Tak więc, we wszystkich innych komórkach z 8-smej kolumny możemy usunąć wartości "4", "6" i "9".

Wariant 3c. W tym diagramie, aby prostokąt był wyjątkowy w komórkach [7,3], [9,3] badź [9,9] musi wystąpić conajmniej jedna z wartości "1" badź "2". Te trzy komórki razem z komórką [9,1] tworzą wirtualną parę dla wartości "1" i "2". Z komórek, które leżą w 9-tym wierszu oraz w bloku 3x3 o początku w punkcie [7,1] i końcu w punkcie [9,3] (oprócz komórek należących do tego Prostokąta) możemy usunąć wartości "1" oraz "2". W naszym przypadku usuwamy wartości "1" i "2" z punktu [9,2].

Wariant 5a. Wariant ten jest podobny do 2-ego wariantu. Aby prostokąt był wyjątkowy w komórce [7,8] albo [8,5] musi wystąpić wartość "1". Tak więc możemy usunąć wartość "1" z wszystich komórek wspólnych z sektorów zawierających komórki [7,8] oraz [8,5] oprócz tych komórek. W naszym przypadku usuwamy wartość "1" z komórki [7,4].

Wariant 5b. W tym przypadku wartość "9" musi wystąpić w jednej z trzech komórek: [8,6], [8,9] bądź [9,9]. Podobnie jak poprzednio usuwamy wartość "9" z wszystkich wspolnych komórek sektorów zawierających te trzy komórki opróch tych trzech komórek. W naszym przypadku komórki należące do tego samego sektora co komórki [8,6], [8,9] oraz [9,9] to komórki [8,7], [8,8] oraz [8,9]. Komórka [8,9] należy do układu trzech komórek, komórka [8,8] jest już wypełniona, więc wartość "9" usuwamy z komórki [8,7].

Wariant 6. Ten przypadek charakteryzuje się tym, że dwie komórki leżące po przekątnej prostokąta mają po dwie takie same wartości oraz jedna z tych wartości występuje we wszystkich komórkach tego prostokąta oraz w wierszach i w kolumnach, na których leżą komórki tego prostokąta wartość ta występuje tylko w komórkach tego prostokąta. W naszym przypadku wartości "3" i "8" występują w komórkach po przekątnej prostokąta oraz wartość "3" w wierszach "3" i "6" oraz kolumnach "7" i "9" występuje tylko w komórkach należących do tego prostokąta (silne wiązania). Tak więc aby prostokąt był wyjątkowy możemy usunąć wartość "3" z tych komórek leżących na drugiej przekątnej tego prostokąta. W naszym przypadku z komórek [3,9] oraz [6,7].

Załóżmy, że komórka [3,9] przyjmuje wartość "3", wówczas komórki [3,7] i [6,9] przyjmą wartość "8", a komórka [6,7] wartość "3" (prostokąt nie będzie wyjątkowy). Prostokąt także nie będzie wyjątkowy jeśli komórka [6,7] przyjmuje wartość "3".

Wariant 1. Na diagramie znacznie ciężej jest dostrzec kiedy prostokąt będzie wyjątkowy (dlatego wariant ten nazywamy ukrytym). Komórką bazową jest komórka [3,2], komórka leżąca na tej samej przekątnej prostokąta co komórka bazowa to [2,9], dla 2-ego wiersza oraz 9-tej kolumny występują silne wiązania dla wartości "4" oraz wartości te w 2-gim wierszu i 9-tej kolumnie leżą tylko w komórkach tego prostokąta. Tak więc jeśli komórka [2,9] przyjmie wartość "5" to komórki [2,2] i [3,9] przyjmą wartość "4", a komórka [3,2] ma już wartość "5" (prostokąt nie będzie wyjątkowy). Należy więc usunąć wartość "5" z komórki [2,9].

Tu także mamy Wariant 1. Komórka [3,9] na tej samej przekątnej prostokąta co komórka [2,6] leży w 3-cim wierszu i 9-tej kolumnie. Wartość "2" w 3-cim wierszu występuje tylko w komórkach należących do tego zaznaczonego prostokąta, tak samo jest w 9-tej kolumnie (silne wiązania), tak więc jeśli komórka [3,9] przyjmie wartość "3" to automatycznie komórki [2,9] i [3,6] przyjmą wartość "2", a komórka [2,6] wartość "3" i prostokąt nie będzie wyjątkowy. Możemy więc usunąć wartość "3" z komórki [3,9].

Wariant 2. Dwie komórki mają po dwóch takich samych kandydatów, czyli tworzą odkrytą parę (w naszym przypadku komórki [2,1] oraz [2,3] o wartościach "6" i "8"). Komórki te leżą w 2-gim wierszu, więc sprawdzamy czy w kolumnach, w których leżą te komórki występuje silne wiązanie dla jednej z wartości "6" bądź "8" (w naszym przypadku występuje silne wiązanie w 1-szej kolumnie dla wartości "8" i wartość ta, w 1-szej kolumnie, leży tylko w komórkach zaznaczonego prostokąta). Można zatem usunąć drugą wartość z komórki, która nie należy do odkrytej pary oraz nie uczestniczy w silnym wiązaniu dla tej pierwszej wartości (w naszym przypadku usuwamy wartość "6" z komórki [4,3]).

Załóżmy, że komórka [4,3] przyjmie wartość "6" wówczas komórka [2,3] przyjmie wartość "8", a komórka [2,1] wartość "6", ponieważ w 1-szej kolumnie wartość "8" występuje tylko w komórkach [2,1] i [4,1], a komórka [2,1] ma już wartość "6", więc komórka [4,1] przyjmie wartość "8" (prostokąt nie jest wyjątkowy).

Wariant 2. Na tym diagramie układ sześciu komórek [2,3], [3,3], [2,5], [3,5], [2,9] oraz [3,9] będzie wyjątkowy jeśli w jednej z komórek [2,5] bądź [2,9] wystąpi wartość "1", można więc usunąć wartość "1" z wszystkich komórek, które leżą w tym samym sektorze co komórki [2,5] i [2,9] oprócz tych dwóch komórek. W naszym przypadku wartość "1" usuniemy z komórki [2,8].

Załóżmy, że komórka [2,8] przyjmie wartość "1", wówczas komórka [2,5]=7 a [2,9]=4 (prostokąt nie jest wyjątkowy). Przełożenie komórek tego prostokąta z 2-ego wiersza na 3-ci i odwrotnie nie wpłynie na pozostałe komórki diagramu sudoku!